Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej

Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej Historia 13 maja 1917 – trojgu dzieciom: Łucji Santos, Franciszkowi i Hiacyncie Marto, pasącym stado owiec w Cova da Iria, w parafii Fatima, objawiła się, według ich relacji, „Pani jaśniejsza niż słońce”, z różańcem w rękach. Prosiła ona pastuszków o modlitwy i obecność w tym miejscu przez 5 kolejnych miesięcy 13 dnia każdego miesiąca o tej samej porze. 28 kwietnia 1919 – rozpoczęto budowę Kaplicy Objawień; 3 maja 1922 – biskup diecezji Leiria wydał dekret o rozpoczęciu badań nad wydarzeniami fatimskimi; 13 maja 1928 – rozpoczęto budowę kościoła Matki Boskiej Różańcowej; 13 października 1930 – biskup diecezji Leiria w liście pasterskim „O Boskim Pochodzeniu” (”A Divina Providencia”)(19796283042) (cropped).jpg|thumb|Matka Boża FatimskaFranciszkowi i Hiacyncie Marto]] W miejscu objawień Matki Boskiej 13 maja, czerwca, lipca, września i października 1917 wzniesiono postument z jej figurą. Zgodnie z jej prośbą przekazaną trojgu pastuszkom zbudowano też kaplicę (od 28 kwietnia do 15 czerwca 1919)(3 km od Sanktuarium): miejsce 4. objawienia Matki Boskiej (19 sierpnia 1917