Bitwa koło Przylądka Świętego Wincentego

Bitwa koło Przylądka św. Wincentego – starcie zbrojne, które miało miejsce 14 lutego 1797 roku i było fragmentem wojny I koalicji antyfrancuskiej.Starcie rozegrało się między flotą angielską pod dowództwem admirała Johna Jervisa z 15 okrętami liniowymi a flotą hiszpańską pod dowództwem admirała José de Córdoby dowodzącego 28 okrętami liniowymi. Była to trzecia bitwa morska, jaka odbyła się w rejonie Przylądka św. Wincentego.PrzyczynyW 1797 roku trwała wojna Wielkiej Brytanii z Francją w ramach działań I koalicji antyfrancuskiej. Dowódcy francuscy chcieli przechylić szalę zwycięstwa poprzez wysadzenie na wybrzeżu Anglii silnego desantu, jednak przy przewadze floty brytyjskiej było to bardzo ryzykowne. W tym samym roku do wojny po stronie Francji przystąpiły Hiszpania i Holandia. Francuzi by zapewnić sobie panowanie na morzu postanowili flotę hiszpańską przebazować do Brestu.Przed starciemBrytyjska Flota Morza Śródziemnego, w chwili wypowiedzenia wojny, była liczebnie słabsza od połączonej floty francusko-hiszpańskiej - liczyła zaledwie 15 okrętów liniowych wobec 38 okrętów, które na tym akwenie mogły wystawić siły francusko-hiszpańskie. Spowodowało to wycofanie się sił brytyjskich z Korsyki oraz Elby.