Torre de Belém

De Torre de Belém, of Toren van Belém, is een verdedigingstoren aan de oever van de rivier de Taag in Belém, een voorstad van Lissabon.Het bouwwerk in laatgotische Manuelstijl is in het begin van de 16de eeuw opgericht om de ontdekkingsreizen van Vasco da Gama en de grandeur van de Portugese macht in het tijdperk van de grote ontdekkingen te herdenken. Het is een van de voornaamste bezienswaardigheden van Lissabon. De Toren van Belém werd in 1910 uitgeroepen tot nationaal monument, en in 1983 werd hij, samen met het nabijgelegen Hiëronymietenklooster, door de UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed.GeschiedenisDe Toren van Belém werd enerzijds opgericht als ceremoniële toegangspoort tot Lissabon en anderzijds als onderdeel van het verdedigingssysteem voor de Taag en het nabijgelegen klooster. Koning Johan II van Portugal (1455-1495) had reeds een defensiesysteem gebouwd met het fort van Cascais en het fort Sao Sebastiao in Caparica, terwijl de oever van Belém beschermd werd door een schip, de Grande Nau. Met de constructie van het torenfort in de laatste vijf jaar van de regering van koning Emanuel I van Portugal was er een doeltreffende verdediging voor de steeds belangrijker wordende voorstad van Lissabon.